1 Kasım 2008 Cumartesi

Durdurun beynimi, inecek var

*
Uçuşa geçiyoruz, emniyet kemerlerinizi bağlayın ama bana tutunmayın çünkü benim ne yapacağım belli değil.
Tutunmak kavramını daha önce Aidiyet, Kader ve Köksüzler yazısında irdelemiştik. Acaba tutunma işi böyle etken, aktif birşey olmamalı mı. İnsan tutunma için uğraşmalı mı uğraşmamalı mı bilemedim. Aslında kök salmak, ayakta durmak, kendi ağırlığı olması falan gibi. İnsanın elleri ile toprağa tutunduğunu düşünsenize. Ellerini kuma soktuğunu. Abuk bir pozisyon. Sanki tam kafanı kuma gömecekmişsin gibi. Hatta insanın kıçı açıkta kalıyor gibi görünüyor bu pozisyonda. Çınar olabilir. Söğüt de güzel isim. Ama ben bunların hiçbirini tanıyamıyorum. Kavak değil ama.
İnsan tutunacak birşeyler aramalı mı aramamalı mı, temel sıkıntı buydu başlarken.
Gün içinde gördüklerimizden anlamlar çıkarıyoruz. Yaşanan herhangi küçük bir şeyden insan anlam çıkarıyor. Genelde yaptığımız bu bizim. Radyoda yine I wanna be your woman çaldı. Ona baktık, onu dinledik.
Kıymık diyoruz falan. Görüp farkedip aktif bir şekilde tutunacak şeyler arıyoruz. Bilmiyorum, yanlış gibi gelmeye başladı. Oluvermeli, olduğu gibi olmalı, uğraşmamalıyız.
Tam olarak böyle. Etrafta birşeyler araştırmak, anlam aramak.. Hep kullandığımız deyim var ya,  kafası koparılmış tavuk örneği tam burada anlam buluyor.

Bazı erkek hurdalıktan hiç işine yaramayacak birşey aldığı zaman kendi kendine çocukça mutlu olur. Küçük mutluluklar.

Sabah uyanıp da cep telefonunun şarjının hala bitmemiş olduğuna sevinivermek mesela. Bu iyi mi, kötü mü.
Gelmemiş mesajlara, alınmamış çağrılara üzülmek mi, şarja sevinmek mi.
Uçuş burada bitti şimdilik.

*
Nevizadedeki değil, Asmalı mescitteki boncuk lokantası.

*
Çenemi kaşıyorum çenem kan
Gözlüğümü düzeltiyorum sapları kan
Bakıyorum, gözlerim kan
Gözümü kan bürümüş
Ekrana bakıyorum görüntü kan
Sayfalara bakıyorum kağıtlar kan
Kalemi tutuyorum kan, yazıyor kan
Ağzım kan dolmuş, dilimden kan akıyor
Ellerime bakıyorum en sonunda, kan
Kurcalıyorum karnını, kan
Paçalarıma kadar kan
Simsiyah üstüm kan, bembeyaz üstü kan
Yırtıyorum karnını, arıyorum. Bulamıyorum
Kara katil, beyaz kan.

10 yorum:

Çağlar dedi ki...

isimsiz 1/11/2008
...........

çağlarrrrrrrrrr.. bırak dağınık olsun..
köklenecek insan köklenir..
bağlanılacak uygun yere bağlanılır..
niye bağlanmıyorum ben diye ön-sıkılmanın gereği yoktur..
şarkı ile iyi bişi hatırlanırsa iyidir.. değilse.. o şarkı dinlenez.. kanal değiştirilir..
şarjı bitmedi diye sevinilir.. gün boyu gelebilecek mesajlar kaçırılmamış olur..
sabaha kadar.. sen uyurken zaten kim sana mesaj yazacak.. o da uyuyodur..
ve..
bi de..
son bölüm nedir.. anlamadı ben..
ama sevmedi de ben..
ataletttt

Çağlar dedi ki...

imbir 1/11/2008
hinci

hinci(şimdi oluyor bu bizim okuldaki çocuklara göre) sen bir önceki yazında köklerimize tutunmamız gerektiğinden bahsetmişsin zaman içinde fikrin değişmiş sanırsam???

Çağlar dedi ki...

delikizinturkusu 1/11/2008
...

Tutunmak
insanlar için adeta bir ihtiyaç,
kendini daha güvende,daha huzurlu hissetmek adına belki.
Ama neye tutunmak?
bir insana,
bir eve,
bir hayvana,
bir objeye,
her biri olabilir...
hiç biri yoksa,
vay haline mi?

Kan,
yok sevmedim o kısmı,
çok kanlı olmuş:(

Çağlar dedi ki...

caglarbilir 1/11/2008
Ne desek

* Atalet:
Tamam, sakinim ben. iyiceyim efendim. Karışık fikirler uçuşması idi ilk bölüm. Özel bir deneme yaptım. Dün boş zamanım vardı. Yanımda beynim ve ses kaydeden telefonum olunca, ikisini bi buluşturayım bakayım ne çıkacak dedim. Sonuç o.
İkinci bölüm de telefonda kalmış olan bir mekan önerisi.
Üçüncü bölüm.. onu delikız'a cevaplayayım.

* İmbir:
Yok, tutunmak lazım diyorum hala. Ama öyle bir şekilde olmalı ki bu, doğal oluşmalı, insan öyle bir yaşamalı ki bir bakmışız yeri yurdu ile bir olmuş insan. Bu yazıda da diyorum ki sonradan olanı çiğ durur. (Nasıl kıvırdım)

* Delikız:
Evet vay halimize. Köksüzler dedik onlara, bize.
Son bölüm var ya, aslında çok önemli. Ben yazdım o şiirimsiyi. Ben toplum'um ve ellerimle öldürdüm beyazı.

Çağlar dedi ki...

verocka 2/11/2008
.

yok bu otobüs bu durakta durmaz.

oyüzden inemezsin

şarkıya gelince

yaf ben niye bilmiyoım ki.

aman ben saten müziğde artık listeden dinliyorum

Çağlar dedi ki...

alpernatif 3/11/2008
...

Tutunmak
İnsansı ihtiyaç
lazım
Kim ne derse desin
kime dine tutunur
kimi scgiye
kimi arkadaşlığa,paraya,sapkın düşüncelere
tutunmaya tutunmak
güzel

son bölüm
valla milletin aksine benim hoşuma gitti
hatta aklıma yeni bir tür korku hikayesi getirdi
habire vücdundaki yaraları kaşıyıp içinden bir şey çıkarmaya çalşan adam gibi

ama kişinin kendini bu kadar sıkıntılı görmesi
gereği yok

tutunacak ir şey lazımsa
burda arkadaş diyebileceğin bir adam var
bil yani

Çağlar dedi ki...

isimsiz 14/11/2008
şarküteri-yorum

Tutunmak-tutunmaya çalışmak heralde en çok yabancı bir kültürün içinde yaşayanlar-yaşamaya çalışanlar için kafa yorulası bir konu. Ama sanırım bir nedenden dolayı tutunmak zorundayız. İster memlekete, ister başka yerlere, değişik sosyal ortamlara. Öneli olan tutunmanın miktarı ve dozu.

Kanla ilgili üçüncü kısım, bayrak-terör-terörizm konularını çağrıştırdı.

Çağlar dedi ki...

hera 15/11/2008
ehehehe :))))

MUTLU YILLLAAARRRR SAAANAAAA
MUTLU YILLLAAARR BAANAAAA

MUTLU YILLAR
MUTLU YILLLAARRR
MUTLUUU YILLLARRRR SANAAAA

(BANA DA;)

Çağlar dedi ki...

isimsiz 15/11/2008
EHEHHEE :)))

MUTLU YILLLARRR SAAAANAAAA
MUTLUUU YILLLAARRR BAAANAAAA

MUTLU YILLARRRR
MUTLU YILLARRRR
MUTLU YILLARRRR SAANAAAAA

UCUNDAN DA BAANAAA ;)

HERA

Çağlar dedi ki...

verocka 18/11/2008
.

böle sus sus suusss

nereye kadar anacım