İletişime Giriyoruz

Günümüzün dünyasında kimse tüm ihtiyaçlarını kendi karşılamıyor, belki önceden de böyle idi ancak şu vakitlerde hayatımızı idame ettirebilmek için birbirimize kati surette muhtacız. Yaşama şekillerimiz, mesleki yetilerimiz, üretime katkılarımızın iyice özelleşmesi bizi birbirimize bağımlı hale getirdi. Bu durum başlıbaşına bir inceleme konusu aslında. Bugünün insanının nasıl bu kadar birbirine bağımlı iken bu kadar bireyselleşebildiğine dair belki bir vakit, birşeyler yazarız.

Bu giriş paragrafındaki derdim iletişime olan ihtiyacımızın gerekçesini bulmak idi. Biz birbirimize ihtiyaç duydukça derdimizi karşımızdakine anlatmak zorunda kalıyoruz. Eh iletişiyoruz yani. O karşıya göndermeye çalıştığımız derdimiz de ileti oluyor. Biz ve karşımız taraflar oluyoruz. Klasik anlatımla bir tanım daha var ki o da iletim ortamı oluyor. Yani iletinin aktığı yol. Örnek vermeye çok gerek var mı bilmiyorum ama; ben ailemle pazar günleri skype ile o haftanın olaylarını konuşuyorum.

Toplamak gerekirse; taraflar arasında ortamı kullanarak ileti aktarımına iletişim, diyebiliriz basitçe.

Aslında, basit olmayan bir çok konu var bu tanımın içinde. Şu sorulara bir bakın:

• taraflar birbirlerini anlıyor mu? (Aynı dili mi konuşuyorlar? )
• taraflar aynı ortamdalar mı?
• taraflar birbirlerine doğrudan bağlılar mı yoksa ara taşıyıcılar var mı? ( Mahalle dedikoducuları )
  
• ortam iletiyi bozabilir mi? ( Kulaktan kulağa )

Bu sorularla problem evreninin birazının sınırlarını çizmiş olalım. Bizim bu konuların hepsini kapsayacak halimiz yok tabi. Bu yazı buraya kadar giriş yapmış olsun. Bu sınıftaki yazılarla kendimize göre bir yol tutup konunun bir ucundan girmeyi planlıyoruz. Dil kavramına bir baktıktan sonra ufak ufak başlarız.

Saygılar