Varlık ya da amaç

- Lan ben ne yazacaktım...
- Lan deme abi, karı kız var, ayıp.
- Hay sana da, ayıbına da, ka.. neyse.

Güç dengesi kurma sürecine, sadece uzlaşı demek, aslında eksik bir tanımlama yapmak olur diye düşünmekteyim. Uzlaşı bile aslında bir anlamda hükmeden ve tahakküm altına giren arasında olduğuna göre, yani çıkarların bir çeşit hesabı yapıldığuna göre illa ki sonuçta bir eşitlik kurulacaktır fakat içler dışlar çarpışırken sadeleştirme her yere aynı vurmayabilir. Bir taraf büyüyecek, bir taraf da küçülecektir. İki tarafın da kazanması durumu ancak iki tarafın da aynı tarafta bulunması, yani tekleşmeleri ile mümkün gibime gelmekte.
Yalnız benim incelemek istediğim bu da değil. Daha basit bir noktadayım henüz. Zaten yutacak olan büyüğün küçükle uzlaşarak hakimiyeti altına alır iken öeyeceği diyetlerden ve bu diyetlerin aslında o kadar da kaygı güdülecek, üzülünecek kayıplar olmadığından dem vurmak istiyorum. Aslolan kazanılanlar ya da kaybedilenler değil, amaçlar ve bu amaçlara ne kadar ulaşıldığıdır sanki.
Büyük, amacına ulaşmak için kayıp verebilir, değişebilir, büyüklüğü elden bırakabilir, hatta yenilebilir bile belki. Buraya takıldım ben. Amacın varlığı etkilemesine.
Neyse, işte öyle.

Not: Şimdi yine lütfen karışmasın ortalık, ben bu yazıyı aptal bir Edward Said eleştirisi okuduktan sonra karaladım. Doğu-Batı, oryantalizm falan. Başka birşey değil. Saygılar.