Ne için yaşıyoruz

Aman aman, başlığa baktım da pek bir iddialı olmuş. Sakın yanlış anlaşılmasın, hayatın anlamını bulmuş falan değiliz. Aslında "Kim için" yaşıyoruz demek istemiştim. Kendimiz için yaşıyor muyuz gerçekten. Gerçekten kendimiz için mi yaşıyoruz. Kim için yaşıyoruz. Yaptıklarımızın ne kadarı, hareketlerimizin, seçimlerimizin kaçta kaçı kendi isteklerimizi gerçekleştirmek için acaba. Konformist olmak zorunda değiliz tamam, ama kendi konforumuz için mi yaşıyoruz, başkalarının konforu için mi. Hayatımızı hangi kurallara göre şekillendiriyoruz. Hangi hedeflere ulaşmak için uğraşıyoruz. Kimin hedeflerine yani. Cebimizdeki gazoz kapaklarını diyelim, kendimiz topladık, içlerindeki çamurları tırnaklarımızla çıkardık. Hatta bakkal amcanın dükkanının önünü serinletmek için sulaması sonrasındaki birikintide temizler gibi yaptık her tarafımızı çamur ederek. E sonra ne için değiş-tokuş ettik onları. Üleşemedik mi bile yoksa.
Aslında yazı bitti ama, örneklere geçelim, geniş dursun.
Evde battaniyeye sarınıp otururuz tasarruf için. Ama misafir geleceği gün talaşı iyice sıkı basarız. (Sobaya iki odun fazla atarız diye de okuyabilirsiniz)
Açlıktan ölsek bi domates doğramayız peynirin yanına. Misafire dört tencere yemek yaparız.
Zaten biz çiğ tavuk yer, dişimizi ve kafamızı da kırarız.
Niye para kazanırız, niye çalışırız. Niye kendimizi her gün üç katlık mesafe aşağı yürütüp sonra on kat yukarı taşırız asansörle. Niye on saat iki çarpı iki metre yerde çalışır ve sonra altı saatliğine yüzyirmi metrekarede uyuruz.
Cevap yok, yaparak ve yazarak zaman geçiriyoruz sadece.