Sevişme işleri

Nereden zihnime çalındı bilmem ama yine takıldım. Sanki biryerlerde okumuştum diye düşünüyorum. "Sevdiğine değil de seni sevene meylet" diyordu. Yani böyle demiyorduysa da ana fikir bu idi, ben şimdi cümleye döktüm. Evet evet, herhalde okudum biryerlerde. Evlilik ile ilgili bir tembih idi sanki.
Onu düşünüyorum bir vakittir. Yok evliliği değil de, bu sevme, sevilme işlerini. Düşünüyorum ama karşı cinsle münasebet anlamındaki sevi olmak zorunda değil hani düşüncem. Cinsiyetsiz, insan insana olan ilişkilerde de sanki bu böyle olmalı mı ki. İnsan kendini sevdirmek için debelenmeli mi, illa sevdirmeli mi. Yoksa zaten seven insanlara mı değerini teslim etmeli. E hani her kaynak gibi insanlara ayıracağımız zamanlar, sevgiler, enerjiler de kısıtlı mı ki. Beni neden sevmiyor, sevsin işte diye yapacağımız uğraşılar sırasında orada aportta bekleyen arkadaşı ıskalar mıyız ki.
Daldaki kuş, eldeki kuş diye misal vereceğim, teşbih hata kabul etmez; yanlış olacak. Bir fayda, verim, idare süreci gibi görünüyor olabilir biliyorum, lakin öyle değil de hakkı teslim etmek diye kodlanmasını arzularım okuyanın dimağında.
Açamadım, uzatamadım berraklaştıramadım konuyu, biliyorum ama bu kadarla yetineceğim, siz ne dersiniz bilmem. Benim uykum geldi. Uyku gelmişken haksızlık etmek olmaz, yatmak lazım.

Not: Sevişme, sevi işinin işteş hali. Daha fazla arsızı değil.