26 Temmuz 2009 Pazar

Vay anam vay, Neler olmuş: Amasra

Ben bi geçen Ankara'dan kalktım, Amasra'ya gittim günübirlik. Ben dedi isem tek başıma değil. Geçen dedi isem de en az bi bi ay oldu. Yani dediğime, yazdığıma o kadar da çok inanma arkadaşım. Arkadaşım dediysem de öyle yakın sayma, okursan okurluğunu bil yani. Değil mi, kalemiz içimizdeyse, böyle olacak. Ayran içmediysek de, ayrı durmakta fayda var hem. Sen orada, ben burada iyi bence.
Neyse, ne diyordum, Amasra'ya günübirlik iki araç halinde -sanırım- altı kişi gidildi. Biraz zaman geçmiş ya üzerinden, unutmuşum. Şimdi düşünesim de gelmedi bak.
Öööff neyse, gittik, hava soğuktu yüzeyim derken küçük çağlar'ı içine kaçırdım, kalabalıktı keyif almadım. Yol eğlenceli idi, hep kullandım.
Tamam bitti bu kadar.

2 yorum:

Şarküteri dedi ki...

Okuyucuyu bir dövmediğin kalmış patron, bak hiç yorum yok burada. İnsanlar korkmuş... Sen bir daha gitme Amasra' ya gurupla. Hatta grupla hiçbir yere gitme, solo git...

Çağlar dedi ki...

Yok yok giderim, bişicik olmaz :)
Hızlı yazıp üstüne hemen bi tane daha yazı eklediğinde hep bu oluyor. Altta kalanın canı çıksın misali, bu da öksüz kalıyor. Ha bu sefer sen tek başına bırakmamışsın yazıyı, teşekkür ederim.
He ama biraz sinirli yazılmıştı, o doğru.