Yoğun istek üzerine, çorba

An itibariyle evde mayışmış bir halde kıçımı yayıyorum. Neden yayıyorum, çünkü yorgunum. Akılsız başım bu yaygın organ dahil heryerimi yordu. Ama şöyle genişçe bi açıyla bakarsak da pek faydalı oldu, kapılar açtı. Nasıl mı, anlatayım efendim...

Bir müşterideydim tüm gün. Önümüzdeki günlerde de orada olacağım için ağır çantamı hafifleteyim, sadece dizüstü bilgisayarı alayım, yani daha küçük bir çantaya geçeyim dedim. Tabi bunu deyince iyi halt etmiş oldum. Evin anahtarları sanki önemsiz bir şeylermiş gibi eski çantada kaldılar ( E hanım kısmısı, nasıl oluyor da sorunsuz atlatabiliyorsunuz çanta değişimlerinizi. ) Beyinsiz ben, bunu gideceğim yere vardıktan sonra anlayınca önce anahtarlarıma ulaşıp ulaşamayacağım kaygısına düştüm. Birkaç telefonla o düştüğüm yerden çıktım ama aynı yolu geri döndüm. E dönmüş ve anahtarlarıma ulaşmışken bi kere daha dönüp gerisingeri(nasıl bölecez bu kelimeyi. ya da böyle bir kelime yok mu) gitmeyeyim diye güzergah değiştirdim ve evet Güveç'e zıpladım :)

Yolu da tatlandırmak için Cem'i aradım, buldum, geldi.

İki kişi olarak şunların kanına girdik: Orman kebap, yoğurtlu bakla, börülceli pırasa

Üç yemek de ortadaydı, iki kişi üçünden de yedik diye görün fotoğrafı. Yine hepsi kraldı. Baklanın taneleri de kafam kadardı. İnanmayacaksınız ama bunları yedikten sonra doyduk. Zira Erol abi bu dediklerimden önce bize başka ilginç birşey tattırdı. Bir adı yok bu tattığımız şeyin. Biz ona şimdilik Muğla işi pestil diyelim... Açıklaması ise şöyle: Patlıcan ve ayva(armut muydu yoksa) sadece pekmez ile kaynatılıyor. İçinde başkaca birşey yok. Malzeme tabağa indiğinde meyveler parçalanmış oluyor. Yanında, üstünde de pekmezin şurubu. Buna katık olarak üstüne tahin kodunuz mu, ooovvff. İşte biz iki gözü dönmüş cani, ekmeği banıverdik. Yemekten önce tatlı yemiş olduk sizin anlayacağınız. Ama bu hareket bizde yemeği yemekten kesilme değil, sadece üstte saydığım üç tabakla doyma sonucu doğurdu.

Sonra geçen pazar beceremediğimiz kahvaltı buluşması için yeniden sözleştik. Pazar 1130, yutacaz ne bulursak :)

Sonra Cem'i bıraktım evine. Dönüşte pek bi ilginç sis vakası yaşadım. Dikmen'in "bi daha çıkarsam öp beni" yerlerinde rakı gibi sisin içinde sürdüm arabayı. Sonra kepekli'de açıldı önüm. İncek bulvarından gideyim çayyoluna dedim. Önce iyiydi yol ama deminki rakı yoğurt oldu çıktı önüme. Öyle yoğundu ki sis, döneceğim kavşağı kaçırıyordum nerede ise. İşin komiği bu işi 50 metre içinde etti doğa.

Neyse böyle işte. Yoğun istek aldık, çorbadan bi yazı sayın bunu. Kapılar mı? ardına geçince bakarız.


Not: Yağmur, Bulut ve Güneş. Ne güzel erkek isimleridir be.