istanbul yolları

Sevgili günlük,

Uzun süredir birşeyler yazmıyorum, evet. işte(mesaide) olanları yazmamaya çalıştığımdan ve mesaimiz dışında pek hayatımız olmadığından konumuz kalmıyor doğal olarak.

Aslında bugün de iş işledik ama mesaiyi şehir dışında yaptık. Dolayısıyla bize yazacak yol çıktı. Ankaradan sabah 5te çıkacaktık, İstanbul randevumuz ötelenince biz de yola geç, sabah 7 gibi çıktık. sıcak, nem pek konu olmamakla beraber İzmitte öyle bir yağmur yağdı ki tatlı uykumdan uyandım. - ben sürmüyordum aracı tabi-
şöförlük yapan arkadaşın deyimi ile nerede ise boğuluyorduk.

Neyse bundan başka ilginç birşey de yolda sabah sabah 4 adet otobüsün Ankara-İstanbul otoyolunun(Anadolu Otoyolu bu yolun ismi, biliyoruz değil mi) farklı noktalarında kalmış olması idi. Sabah sabah bu ne  hararet dedik, geçtik.

Baktık aç değiliz, düz İstanbul devam ettik, Bolu dağı ritüelini dönüşe bıraktık.

İşimizi halledip akşamüzeri 18 gibi dönüşe geçtik.  dönüş yolunda üzerimize kıranlar, kontrolsüz şerit değiştirip önümüze tehlikeli şekilde geçenler gibi klasik yol vukuatlarının dışında birşey olmadı.

Akşam yemeğimizi dağda İsmailin yeri, Sabahattinin yeri ya da Berceste gibi yerlerde yemedik.

Gittik Hancı Kamyoncunun yerinde yedik. Burası İstanbuldan gelirken Bolu Dağı mevkiinde otoyoldan(Kaynaşlı Gişeleri) çıkıp sola dönünce hemen ilk kilometrede. (Ara Not: İşbu yazı anında tünel yok daha. Ankara-İstanbul otoyolu, ortasında D-100 üzerinde dağ geçişi olan iki parçadan oluşmakta) Kamyoncu adam ağzının tadını bilir, hem de hesaplı olur bilgimiz bizi yine doğruladı. İki kişilik sac kavurma istedik, önden ballı yoğurt ikramı geldi. Salata geldi. Arkadaş bir de ayran istedi. Bunları yedik bitirdik. Yekün 10,5 ytl hesap ödedik.

Yolda kamyondan, kamyonun üstündeki kamyoncudan korkalım fakat kamyoncu lokantalarından korkmayalım, sevelim onları, özen gösterelim.

Saygılar.

Not: Akşam 1030 gibi Ankara gişelerden çıktık. Ortalama en fazla 130-140 . Budur.