Düşünce ve Amaç

Düşünme eylemi ile amaç arasındaki ilişki, üstüne konuşulacak kadar derin midir. Derin değilse de bu saatte aklımıza gelmesinin bir hikmeti vardır herhalde. Şu vaktin tespiti; birinin boğazını sıkar halde iken sarsılarak uyanmanın ardından düşündüklerimizin cümleye dökülmesidir.

Naif düşünme eylemi diye birşey olur mu. Düşünce amaçsızca yapılabilir mi. Yani salt düşünce olsun diye düşünmek mümkün müdür. Ol dedik oldu, bir gayesi yoktu, denebilir mi.

Yoksa, her düşünce ister isemez kendi içinde amacını barındırır mı. Hiç öyle havada asılı kalmış düşünce olur mu, herşeyin bir amacı vardır mı.

Eğer öyle ise, ülen bu düşünme de ne içten pazarlıklı bir düşünmeymiş be denebilir mi. Sen sadece birşeyi o olsun diye yapamaz mısın, illa ki altta yatan pis bir sebebin olmak zorunda mı arkadaşım diye sorsak çok mu amaçlı bir soru sormuş oluruz. Amacı olan düşünme eylemi aslında o kadar da masum bir eylem değildir, nalıncı keseri gibi kendine yonmak için hazır bir düşünmedir bu amaçlı eylem desek ne dersiniz.

İyi de zaten, bir fayda getirmeyecek, amaçsız bir eylem ne işe yarar ki, cimnastikten öte birşey değildir, kaynaklarını harcadığına yazık, denirse ne cevap verilebilir.

Karşıt olarak, herşeyin bir amacı olmak zorunda mı, ulaşınca ne yapacaksın dense, ikna edici olabilir mi.