Bugünün Dökümü

Bugün cumartesi olduğu için yarım gün mesaimiz oluyor. Dolayısı ile 0800-1300 arasını dükkanda geçirdim. Vatana millete faydalı oldum.
Sonrasında zıpladım, eski mahalleye Cebeci'ye gittim. Zıpladım dedi isem inanmayın, öğle vakti trafik biraz yoğun idi ve uzun sürdü. Hedefim Berber Muharrem abi idi. Sanırım 98'den beri kafamı orada incelttiriyorum. Muharrem abi 932 model bir berber. Kendi beyanatına göre ne bakanlar, ne milletvekilleri traş etmiş. apo, Deniz, Mahir, Yusuf, Hüseyin hepsi elinden geçmiş. Akıllı ve lider ve aynı zamanda sessiz olan Mahir'miş. Fakülte orada ya.
Muharrem abi ya da yanındaki Murat, artık kim denkgelirse oturuyorum kesiyorlar. İkisinden de pek keyif alıyorum. 74 yaşına rağmen Muharrem abi ile sohbet pek bir keyifli. Her seferinde "avanak otu" ikram ediyor, ben de teşekkür edip her seferinde almıyorum doğal olarak( sigara gibi kötü bir alışkanlığım yok der, ilgililere selam ederim :P ) . O da, ben almayınca, "çok iyi yapıyorsun, bunu anca avanaklar içer" deyip yakıyor bir tane parlement.
Bugün Murat kesti beni. Naturel ense, yanlar ve arka sıfırdan iki numaraya izsiz. Tepe üç numara. Yine kısa alabros/alabrus/subay traşı oldu anlayacağınız. Sakaldı, ipti, kıldı, tüydü derken yıkama ve mesajımızı (ne mesajı olm masaj o masaj) da sahiplendikten sonra teşekkür ettik, görüşemezsek diye şimdiden bayramlaşıp çıktık. Seviyorum ben bu Cebeci'ye berber için gelme işini. Arabayı içcebeci'ye parketmiş olduğum için keyifli keyifli yokuş tırmandım. Bu arada 3 arkadaş numarası çevirdim, hepsine teker teker bravo ki hiçbiri açmadı. Kimse beni sevmiyormuş o zaman dedim(karamsarım ya) devam ettim.
Dükkana döndüm.
Motorsiklet ehliyeti bu seneden sonra sıkıntılı bir süreç halini alacakmış bilgisini aldığımız için bir motor ehliyeti kursu ayarlaması çalışması yaptık (bu tür cümlelere hayvanca sıfat tamlaması deniyor)
Yolda günün kalanını bisiklet günü ilan etmiştim kafamın içinde, bu nedenle kostüm değiştirdim dükkanda: Bisikletçi taytı, uzun kollu parlak üst, havlu çorap, spor ayakkabı, eldiven, kask.

Atladım Kron'a aşağıdaki rotayı gezdim. Aşırı yavaş, sadece ter atmak için. Google Earth yaklaşık 10Km dedi(9.94) . Tabi bu görüntü düz bir görüntü. Hiç öyle durduğuna bakmayın. yatayda ve dikeyde yapılan iş sıfır olmasına rağmen(başladığım ve bitirdiğim yer aynı) benim için korkunç yükseklik değişimleri geçtim. Bu güzergah 1625'den 1745'e kadar sürdü. yuvarlak hesap bi saat onbeş dakka.

Sonra arabaya atladım, eve koşturdum. Arada kısa alışveriş yapıp eve geldim. Çay koydum, suyun altına atladım ve 1828'de soframın başında hazırdım. (ulen isviçre malı mıyım yahu, bu nasıl dakiklik) Ha arada aç karnına tartıya çıktım 75 çıktı. Herhalde gerçek sayılmaz bu değer. Sonuçta su kaybı olmuştur bayaa bi. Neyse çok önemli değil, bakarız bi ara.



Matematik hayatın her yanında çalışır mı?

Bisikletle dolanırken boş boş önüme bakmadım, etrafıma da baktım. Bakınız bir enstantane:
Yaklaşık 40 yaşlarında, belli ki belli bir yaşam kalitesine sahip(kendi arabası, lüks semt, alışveriş vb.) sinirden yüzü kıpkırmızı olmuş bir baba, yaklaşık 4 yaşlarında, ağlayan oğul'u bağırarak ve döverek arabanın arka kapısından içeri sokuyordu. Herhalde çocuk alışveriş merkezinde birşeyler istemişti, baba da eve geç kalmanın verdiği sıkıntı ile, işinin verdiği sıkıntı ile belki, çocuğunu tatlı dil ile ikna edememişti gitmeye.
Peki gerekçe ne olursa olsun o babanın attığı tokatların onda biri bile fazla değil miydi kendi oğluna.
Hiçkimsenin hakkını hiçkimseye teslim edebilecek durumda değilim, kimseyi yargılayabilecek soğukkanlılığım da yok bu durumda. Sadece inanılmaz bir korku ürpertisi dolandı sırtımda. Yokuş değil ama bu görüntü beni ciddi terletti.


Not: Bu yazı Direkler'e giremiyor, Genel için de çok özel. Dolayısıyla Bisikletle'de.